سوگ هم درمان دارد (مجله آسمان)

توضیحات

منتشر شده در شنبه, 29 تیر 1392 13:34

بازدید: 2177

"سوگ هم درمان دارد" عنوان گزارش مجله آسمان، 29 تیرماه 1392، بخش جامعه مدنی، صفحه 38

روایت سوم شخص: مینا یوسفی

زمستان سال ۱۳۸۲ شروین پسر ۲۰ ساله یک خانواده ۵ نفره، در یک تصادف از دنیا می رود.خانواده داغدار می شود،رو به فروپاشی می رود و اندوه از دست دادن فرزندی که « تازه از آب و گل در آمده» خانواده را با بحران رو به رو می کند.همه چیز رو به نابودی می رود تا اینکه گروهی به مادر کمک می کنند تا مرگ را تنها به پدیده «ترک زمین» تعبیر کند و بپذیرد که زندگی در دنیایی دیگر ادامه دارد.حالا شهره کوهن از آسیب های ناشی از نبود فرزندش رها شده، التیام یافته و چند سالی است که به دیگر کسانی که عزیزی را از دست می دهند یاری می رساند تا سوگ خود را کاهش دهند. «با سهم شروین از ارثیه پدری، دیه تصادف و اندکی سرمایه در سال ۱۳۸۴ خانه ای را در خیابان شریعتی خریدیم و کم کم پایگاهی ساختیم تا آنهایی که در سوگ رفته ای هستند بتوانند راهی برای کاهش درد خود بیابند.»

بنیاد شروین روبن زاده ،نخستین مرکز غیر دولتی در ایران است که برای درمان سوگ راه اندازی شده است، اساس خیریه دارد و در تلاش است تا از خانواده های سوگ دیده حمایت مالی و معنوی کند. شهره کوهن می گوید : هدف اصلی بنیاد توانمند سازی مادی و معنوی زنان، بچه ها و حتی مردان نیز با ارائه مشاوره های روانشناسی ، کلاسهای گروهی، جلسه های گفت وگوی چند نفری و روان درمانی های ویژه ای همچون هیپنوتیزم انجام می شود.در کنار اینها از آنجایی که بنیاد شروین روبن زاده، بنیاد نیکوکاری است.تعدادی خانواده کم توان مالی را نیز تحت پوشش دارد و هر از گاهی سبد ارزاق ،کمک مالی ،لوازم خانه برای جهیزیه و کمک های این چنینی به خانواده ها می دهد.این همان نکته ای است که کوهن به آن اشاره می کند و می گوید: از دست دادن، تنها با «ترک زمین» رخ نمی دهد.بسیاری از خانواده های معتادان،زندانیان،مردان و زنان متواری به نوعی فردی را از دست داده­اند و سوگوارند. به همین دلیل بنیاد تلاش می کند تا از این خانواده ها نیز حمایت کند.

شهره که اکنون ۵۸ ساله است، امید دارد که تا سال ۱۴۰۰ بتواند در ۱۰شهر دیگر ایران نیز شعبه ای برای بنیاد راه اندازی کند.او لیسانس ادبیات انگلیسی دارد و تا پیش از آنکه فرزندش را از دست بدهد خانه دار بود اما حالا هر روز در تلاش است تا بیشتر هدف های بنیاد شروین را پیگیری کند و خانواده های بیشتری را با سوگ درمانی آشنا کند.« چند ماهی پس از آنکه شروین در تصادف رانندگی به ناگاه ما را ترک کرد در جریان مطالعه ها و گفت و گو با دوستان با خبر شدم که در کشور های اروپایی و آمریکایی دولت مراکزی را طراحی کرده تا افراد سوگ دیده را درمان کند و به زندگی بازگرداند.اما از آنجایی که در ایران دولت چنین برنامه هایی ندارد ضروری است که نهادهای مدنی دست به کار شوند»

 شهره معتقد است که جامعه ایرانی شاید حتی بیش از دیگر کشورها با مشکل ” سوگواری “رو به رو است.او در بهشت زهرا خانواده هایی را مشاهده کرده است که سر قبر جوان ناکام خود چادر می زنند و شب را صبح می کنند.به همین خاطر بنیاد شروین با مسئولان بهشت زهرا نیز رایزنی کرده تا با راه اندازی غرفه هایی در قبرستان به این خانواده ها نیز یاری رساند.

زهره اختیاری یکی از مددجویان بنیاد نیکوکاری شروین روبن زاده است که می گوید: در این بنیاد زندگی خود را باز یافته است « من و همسرم عاشق همدیگر بودیم.اما همسرم در سفری که به آمریکا داشت از این دنیا رفت و در همانجا به خاک سپرده شد.این رویداد برای من ضربه روحی بسیار بدی بود و فکر می کردم که زندگی ام به پایان رسیده است اما پس از آنکه دوستی من را با بنیاد آشنا کرد درمان هایی از جمله هیپنوتیزم، کلاس های گروهی گفت و گو را دریافت کردم و با بسیاری از کسانی که شرایط من را داشتند هم کلام شدم تا اینکه حالا به جایی رسیده ام که باور دارم همسرم همچنان زنده و حتی در کنار من است»

زهره می گوید: مردم باید یاد بگیرند چگونه با پدیده مرگ رو به رو شوند به این ترتیب از افسردگی ها و ناراحتی های روحی هم کاسته می شود. حالا زهره افتخاری و حدود ۵۰داوطلب دیگر که خود زمانی با بحران ناشی از سوگ به بنیاد نیکوکاری شروین روبن زاده پیوسته اند، در تلاشند تا در کنار روانشناسان و کارشناسان داوطلب پژوهش آموزش ،نیکوکاری در حوزه سوگ درمانی و توانمندسازی زنان و کودکان آسیب دیده از سوگ را آنچنان توسعه دهند که هیچ فردی به دلیل سوگ ناشی از نبود عزیزخود دچار بحرانهای روحی نشود.